Waarom voornemens altijd mislukken
De jaarwisseling is alweer bijna een week achter de rug en dat was niet zomaar een week.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat in deze week het grootste deel van de voornemens die wij voor het nieuwe jaar hadden al weer gesneuveld is.
Sommige doordouwers houden het wat langer vol, maar uiteindelijk krijgen we het in 90% van de gevallen niet voor elkaar om onze voornemens om te zetten in klinkende resultaten.
In de volgende stappen leg ik uit hoe dat komt en hoe je het anders kan doen:
- Belangrijke reden waarom het niet lukt
Je wil het niet echt.
Ja het klinkt natuurlijk wel interessant om hardop te roepen dat je nu eindelijk wil stoppen met roken, of dat je een paar kilo kwijt wil, of dat je wat minder gaat drinken, of dat je eindelijk op zoek naar werk waar je wel blij van wordt, dat rolt makkelijk je mond uit zo rond de jaarwisseling.
We hechten aan de traditie. Maar heb je nog een andere motivatie dan deze? Nee? Nou houd jezelf niet langer voor de gek, want voor je het weet steek je die peuk toch weer op, drink je nog een glaasje en nou vooruit dat stukje kaas kan er ook wel weer bij. En een andere baan zoeken? Nee hoor, veel te druk op dit moment, dat kan echt niet. Kortom, voordat je eerste salaris van dit jaar gestort is heb je alles al weer bij het oude gelaten.
Waar het dus om draait is echte motivatie. Een ander woord voor motivatie is beweegreden. Dus letterlijk de reden om in beweging te komen. Wat van belang is voor jou is wat jouw reden is om in beweging te komen om je doel te bereiken.
En je voelt het al, het feit dat het jaar ten einde loopt en dat het nu eenmaal gebruikelijk is om dan je voornemens te delen dat is natuurlijk geen reden om in beweging te komen.
Neem mij nou. Ik ben vaak gestopt met roken. En als je vaak gestopt bent, dan ben je dus ook vaak weer begonnen. Iemand die echt gemotiveerd is stopt één keer. Nee ik heb daar wat langer over gedaan. Elke keer stopte ik en steeds weer met andere manieren. Ik heb nicotine kauwgom gekauwd, pleisters geplakt en ik heb de Alan Carr methode gevolgd.
Iemand die echt gemotiveerd is, hoeft maar één keer te stoppen
Maar creatief als ik was vond ik altijd wel weer een goed excuus om weer eens een sigaretje op te steken. Want ik werd daar rustig van, ik sliep beter, ik was minder chagrijnig, ik kon geconcentreerder werken, redenen genoeg dus. Maar ik weet dat het allemaal onzin is nu ik een paar jaar gestopt ben. En ik weet niet eens meer wanneer het precies was dat ik mijn aansteker voor de laatste keer liet klikken. Waarom het nu wel lukte?
Ik was het zat en ik had een grote behoefte om nog een aantal jaren als niet-roker door het leven te gaan. Mijn focus had ik op dat wat ik wél wilde (gezonder leven, een frissere geur om je heen, wat meer lucht hebben, etc) en niet op dat wat ik allemaal moest missen wanneer ik niet meer rookte.
Dus je focust op de positieve kanten van het stoppen met roken en niet op de negatieve. De ene roker is de andere niet, maar als er één collectief talent is dan is het wel het verzinnen van argumenten waarom roken voor jou toch echt onmisbaar is en stoppen bijna onmogelijk. Ik vraag mij weleens af of nicotine het verzinnen van excuses en smoezen misschien stimuleert. Als een soort neveneffect.
Ik geef je hier een tip die je kan helpen om je motivatie te stimuleren en te focussen. Ik hoor je denken. Ja hoor, Rolf. Eerst zien, dan geloven. Precies, zorg dat je het gaat zien. Dat je er een beeld bij hebt.
Ga eens ontspannen zitten en zie jezelf als niet-roker. Roep dat beeld bij je op. En concentreer je eens op dat beeld.
Stel jezelf dan eens de volgende vragen:
Wat gebeurt er als ik niet meer rook?
Wat gebeurt niet er als ik niet meer rook?
Wat gebeurt er als ik nog wel rook?
Wat gebeurt er niet als ik nog wel rook?
Stel jezelf deze vragen en geef jezelf letterlijk antwoord op die vragen, niet te snel, goed tot je door laten dringen.
Als het gewerkt heeft heb je nu een betere kijk op je motivatie. Ofwel je beweegreden.
En als die reden om in beweging sterk genoeg is dan staat niets je in de weg om ook daadwerkelijk in beweging te komen. Ben je niet overtuigd dat er voldoende reden is om je doel te stellen? Begin er dan niet aan. Want als je geen reden hebt, waarom zou je het dan doen?
Mijn reden om weer te beginnen met roken was sterker dan de reden om te stoppen, dus hup de vlam erin.
Het roken in dit voorbeeld kan je vervangen door allerlei andere zaken die je voorneemt. Bijvoorbeeld iets anders gaan doen in je loopbaan. Het draait allemaal om je échte motivatie. Wil je het, of vind je dat je het zou moeten willen?
- Nog een reden waarom het niet lukt.
Je hebt geen idee hoe je het gaat aanpakken en je doet maar wat.
Je hebt het vast al vaker gelezen en het lijkt een cliché, maar het is waar. Als je wensen hebt en je hebt geen plan. Dan is je wens een droom die nooit verwezenlijkt gaat worden.
Dus maak van je voornemens een plan en hier een paar tips hoe je een mooi en haalbaar plan maakt.
- Zorg dat je plan volledig onder eigen controle hebt, jij zit aan het stuur en jij bepaalt wanneer je geslaagd bent.
- Formuleer positief en actiegericht. In een eerder blog schreef ik al dat ons brein het woord ‘niet’ niet kent. Dus wanneer je bijvoorbeeld wilt afvallen stel dan als doel, ik weeg over een half jaar xx kilo. In plaats van ik eet geen vet meer in het komende halfjaar. Bijna hetzelfde, maar toch net even anders.
- Houd altijd focus op je doel en de positieve effecten die dat doel je gaan opleveren. Je motivatie, dat waar je het voor doet.
- Zorg voor jezelf, dat je je goed blijft voelen en dat je ook voor je omgeving een beetje te genieten blijft. Het halen van je doel moet geen straf voor jou, of je omgeving worden.
- Om de druk wat op de ketel te houden: maak het wel tijdgebonden. Dus niet zeggen dat je ooit een keer ergens in de loop van dit jaar wat bereikt wil hebben. Nee volgende maand op de 31e heb ik het voor elkaar.
- De derde reden waarom het laten slagen van je voornemens niet je grootste talent was.
Je hebt het veel te groot gemaakt. Er zijn mensen die nemen zich voor om én te stoppen met roken, én 10 kilo af te vallen, én ….., én……. Als je alleen aan het rijtje denkt dan zakt de moed al in je schoenen.
You don’t have to see the whole staircase to take the first step
Dat hoeft dus niet, maak het klein en creëer subdoelen. Grote stappen zijn mooi, maar kleine geven ook beweging. En die helpen je ook je doel te bereiken. En waardeer elk klein stapje dat je gezet hebt als het stukje dat je doel dichterbij gekomen is. Focus op die kleinere subdoelen voor de kortere termijn en niet op je grotere doel wat nog ver weg ligt.
Zoals Martin Luther King al zei: You don’t need to see the whole staircase to take the first step.
Zeg nou zelf hoe mooi is dit, nu je je bewust bent van de bovengenoemde drie redenen ben je in staat om van je vrijblijvende voornemens een strakke en concrete doelstellingen te maken. Je kans van slagen is veel groter nu.
Mocht je jouw voornemen voor 2020 al opgegeven hebben, dan is het nog vroeg genoeg om er nog eens naar te kijken. Lukt het desondanks niet, dan is er ook geen man overboord. Je hoeft je niet te schamen, je bent in gezelschap van 90% van je landgenoten.
Graag hoor ik jouw eigen ervaringen met voornemens en doelen stellen en de uitdagingen die je daarmee hebt. Klik hier om je reactie te geven.
Ik wens je een geweldig 2020.
Groeten
Rolf Meijers
p.s. vond je dit blog interessant en smaakte het naar meer? Dan heb je mazzel, want mijn voornemen is om er meer te schrijven. Schrijf je hier in en ik geef je een seintje wanneer mijn nieuwe blog online komt
