Of zit het anders?

Herken je dat? Die collega, of chef die nooit precies begrijpt wat je bedoelt? Terwijl je toch zo duidelijk vertelt wat je te vertellen hebt? Met deze mensen valt toch niet te communiceren?

Is dat eigenlijk wel zo?

Nee dat is zeker niet zo en weet je waarom niet? Omdat wij altijd en overal communiceren.

Dus ook die collega of chef communiceert met jou, maar blijkbaar niet zoals jij dat zou wensen. Ieder mens communiceert altijd. Je kan niet ‘niet communiceren’.

Ik kan me voorstellen dat het je moeite kost om dit aan te nemen. Want je bent toch ook weleens stil, dat je even niets te melden hebt? Of je hebt geen zin in de informatie die mensen om je heen met je willen delen?

Klopt, maar dan maak je de term communicatie wat te klein. Je beperkt je nu tot het praten met en het luisteren naar elkaar. Inderdaad dat is communicatie, maar er is zoveel meer dan dat. Wanneer je namelijk letterlijk  in een hoekje kruipt om je even van de omgeving af te sluiten, dan communiceer je ook. Je hoeft het niet altijd te laten horen, je kan het ook laten zien, of laten voelen.

Delen met de gemeenschap

In communicatie zie je het woord commune en dat is Latijn voor gemeenschap. Communicatie is de activiteit waarbij mensen zaken gemeenschappelijk maken door op elkaars signalen te reageren.

Even kort door de bocht: zenden en ontvangen, maar niet alleen met woorden. Sterker nog woorden zijn het minst belangrijk in onze communicatie.

Huh? Ja dat is nogal een bewering, toch? Maar het is echt waar. Wanneer wij iemand iets willen vertellen dan concentreren wij ons vooral op de inhoud van onze boodschap. Die moet natuurlijk in orde zijn, je wilt immers geen flauwekul verkopen.

Wat je zegt is niet belangrijk

Maar wat blijkt nu? Of jouw boodschap overkomt wordt voor slechts 7% bepaald door de inhoud. De overige 93% brengen wij over met het gebruik van onze stem (38%) en onze gebaren en lichaamshouding (55%).  Met andere woorden slechts 7% wordt bepaald door wát je zegt en 93% door hóe je het zegt.

Denk nu nog eens aan de mensen waar niet mee te communiceren valt en ga nog eens na waar je die conclusie op baseert. Ik durf haast te wedden dat je het dan over die 7% hebt, maar hoe zit het met die andere 93%? Hoe heb je je boodschap gebracht en hoe was de reactie van de ander?

Oeps niet op gelet, hoor ik dan vaak. Heel begrijpelijk want je was zo gefocust op de inhoud van je boodschap dat je helemaal niet op de toon van je stem hebt gelet. En hoe je erbij zat? Geen idee. Daarmee heb je dus 93% van je succes door je vingers laten glippen.

De kwaliteit van jouw communicatie wordt bepaald door de reactie die je krijgt

Ik moet je eerlijk zeggen dat het mij ook verbaasde toen ik dit voor het eerst hoorde. Maar toen ik dit eenmaal wist vielen er wel een paar kwartjes.

Nu snapte ik waarom ik soms in een vergadering een idee voorlegde en weinig respons kreeg. Terwijl ik ervan overtuigd was dat het een goed idee was. Hoe kwam het toch dat mijn collega’s hier niet warm voor liepen? Dat kwam door de manier waarop ik het idee naar voren bracht. Ik had mijn verhaal zó goed ingestudeerd en ik had het zo goed dichtgetimmerd.

Met alle details hield ik rekening. Hierdoor was ik zo geconcentreerd dat ik de toon waarop ik het vertelde en de houding die ik erbij aannam even vergat. Logisch dat men het niks vond, men vond het vooral saai. En wat deed ik? Ik nam het mijn collega’s  kwalijk dat zij dat fantastische plan niet accepteerden en dat zij mij niet snapten.

Terecht? Nee hoor. Ik ben degene die iets vertelt en als de boodschap niet aankomt dan is daar maar één schuldige voor aan te wijzen en dat is de boodschapper, ik dus.

En hier gaat het heel vaak fout wanneer mensen met elkaar communiceren. Hoe vaak hoor je niet in discussies: “Nee, je begrijpt mij niet”, of “je begrijpt me verkeerd”, of “ik snap dat je dat denkt, maar dat is niet wat ik bedoelde”. Wij leggen de verantwoordelijkheid voor misverstanden in de communicatie wel heel gemakkelijk neer bij de onze gesprekspartner. Bij de ontvanger dus, maar die verantwoordelijkheid kan alleen maar bij de zender liggen.

Het is niet voor niets dat men beweert dat de kwaliteit van iemands communicatie wordt bepaald door de reacties die je erop krijgt. Zo simpel is het. Wanneer mensen niet of nauwelijks op jou reageren wanneer jij iets zegt, of men reageert niet zoals je dat gewenst had, dan ligt dat dus altijd aan jouw communicatie.

En als je dat anders wilt, dan is er dus ook maar één die dat kan veranderen. Ik denk dat je al raadt wie ik hier bedoel.

De magische cirkel van communicatie

Ga maar voor jezelf eens na met wie communiceren echt een uitdaging is en probeer eens na te gaan wat volgens jou de reden is waarom dat communiceren niet goed lukt. Met in je achterhoofd dat jij enige bent die daar verandering in kan brengen.

Misschien begint er nu een kwartje bij je te vallen en snap je waarom het soms niet lukt om goed van gedachten te wisselen met die mensen.

Bij mij was dit ook het geval. Niet dat je denkt dat ik dit allemaal zelf onderzocht en ontdekt heb. Welnee daar zijn anderen veel beter in. Tijdens een van mijn opleidingen kreeg ik de Magische Cirkel van Communicatie onder mijn neus. Deze was bedacht door professor Albert Mehrabian en sinds ik deze cirkel ken ben ik mij veel beter bewust van het feit dat  bij het overbrengen van je boodschap de manier waarop je dat doet belangrijker is dan de inhoud van je boodschap. Ik ben daar meer aandacht aan gaan besteden en daar maakte ik mijn communicatie effectiever mee.

Denk dus maar eens aan die magische cirkel wanneer je je voorbereidt op een sollicitatiegesprek, een presentatie op je werk, of gewoon een gesprek met de buurman waarvan je ooit dacht dat er met hem niet te communiceren was.

Succes!

Wil je reageren op dit blog, of wil je een vraag stellen? Aarzel dan niet om het contactformulier in te vullen.

Vind je dit blog interessant en ben je nu al nieuwsgierig naar het volgende? Schrijf je dan hier in en je hoort als eerste van mij dat er een nieuw blog online staat.