Voor welk werk wil je eigenlijk helemaal gaan?

Ja, heb je je dat weleens afgevraagd? Voor welk werk wil je eigenlijk helemaal gaan? Of je nu werk hebt en je zou weleens wat anders willen. Of  je zit thuis nadat je ontslagen bent, het maakt niet uit. Het valt nog niet mee om erachter te komen wat je volgende stap moet zijn.

Wanneer je gaat nadenken over die volgende stap ligt het vaak voor de hand dat je eerst verzint waar die baan vooral níet aan moet voldoen. In rap tempo noem je alle negatieve kanten van je vorige baan op en hopla je weet wat je in ieder geval nooit meer terug wilt zien in je nieuwe baan.

Geen files meer, geen energievretende collega’s meer, geen ellenlange vergaderingen die niets opleveren meer, geen vervelende leidinggevende meer en zo kan iedereen wel even doorgaan. Geen probleem.

Maar wat als je op een rijtje probeert te krijgen wat je dan wél zoekt? Dan kan dat zomaar een wat korter lijstje opleveren. Het gebeurt vaak dat iemand die een nieuwe baan zoekt hier te weinig aandacht aan geeft. Het resultaat kan dan teleurstellend zijn. En de oorzaak ligt  bij jezelf. Hoe dat zit leg ik je uit aan de hand van mijn eigen verhaal.

Ook ik wist na mijn ontslag precies wat ik niet meer wilde. De voorbeelden die ik hierboven gaf komen uit mijn eigen situatie. Wat ik wel wilde daar had ik nog niet goed over nagedacht en daar zat mijn hoofd ook te vol voor. Ik had een behoorlijke tik gehad en was emotioneel nog niet zo stabiel. En als je boos en/of teleurgesteld bent dan kost het je geen enkele moeite om die boosheid of teleurstelling nog even goed op te stoken met wat negatieve gedachten.

Ik wist dus heel goed wat ik nóóit meer wilde en daar bleef ik een tijdje in hangen. Ook nog toen ik weer voorzichtig naar vacatures ging kijken. En wat voor banen vond ik? Precies! De banen met toevallig de componenten die ik niet meer wilde. Nou ja toevallig? Zo toevallig was dat niet, maar dat had ik op dat moment nog niet in de gaten.

Gelukkig raakte ik met mensen in gesprek die mij mijn verhaal lieten vertellen, maar ook op een gegeven moment zeiden: “Ja Rolf, het is nu duidelijk wat je níet meer zoekt in je nieuwe baan, maar wat zoek je nu eigenlijk wél?” Tsja, dat was een goeie vraag. Daar moest ik eens goed over nadenken. Ik kwam met wat vage antwoorden als “mijn ervaring inzetten om mensen te helpen”, “iets met coaching”, of “blogs schrijven of zoiets”. Kortom wat vage termen kwamen eruit.

Ik kreeg de opdracht om hier eens goed over na te denken en concreet te maken waar mijn hart naar uitging en wat ik echt graag wilde doen. Na wat testen ingevuld te hebben over waar ik goed in was en wat ik belangrijk vond in mijn werk, werd voor mij steeds duidelijker wat ik echt wilde. En vanaf dat moment voelde ik dat ik weer energie kreeg.

Ik wilde als zelfstandige verder en ik wilde mensen helpen die in dezelfde situatie zaten als ik. Dit was mijn startpunt en sindsdien heb ik veel werk verzet. Ik heb opleidingen gevolgd en allerlei stappen gezet om mijn onderneming op te bouwen. Soms ging het heel vlot, maar vaak kostte het moeite en vroeg ik mij af waar ik aan begonnen was. Ik merkte dat er nieuwe deuren open gingen en ik kwam met nieuwe mensen in contact die mij energie gaven en die op hun beurt energie van mij kregen. Heel fijn allemaal. Ik voelde mij weer ergens bij horen en dat was dus begonnen met het gaan nadenken over wat ik wél wilde in plaats van wat ik niet (meer) wilde.

Ik vroeg mij af hoe dat nou kon. Dat je in beweging komt door in positieve termen te denken. En dat dit niet gebeurt zolang je in een negatieve termen denkt. Terwijl je dat dus niet door hebt hè? Je was immers op zoek naar een nieuwe baan en het enige wat je deed was vertellen wat je zeker niet meer wilde meemaken in die nieuwe baan. Wat kon daar nu fout aan zijn?

Ik leg het uit, want ik ben daar achter gekomen. Niet dat ik dit nu direct paraat had, maar ik heb dit tijdens een van die opleidingen geleerd waar ik het net over had. Ik heb daar wat over ons brein geleerd. Er gebeurt natuurlijk nogal wat in die bovenkamer van ons en daar zit een fantastisch orgaan. Maar dat brein heeft ook een aantal bijzondere ‘tekortkomingen’. Eén van die missertjes is dat ons brein moeite heeft met het woord ‘niet’. Sterker nog met dit woord kan onze bovenste etage helemaal niets.

Het woord niet kennen we niet

Kan je je er iets bij voorstellen? Lastig? Dan geef ik een voorbeeld. Ik geef je nu een eenvoudige opdracht en die luidt als volgt.:  Goed concentreren en goed lezen, hier komt ie: Denk niet aan een slagroomtaart.

En? Gelukt om niet aan een slagroomtaart te denken? Nee hè? Geeft niet hoor, het lukt niemand. Want zoals ik al schreef ons brein kan niets met woord ‘niet’. Veel gebruikt voorbeeld is ook de roze olifant. Ook wanneer wij die opdracht krijgen om niet aan die typisch gekleurde dikhuid te denken zien wij zijn roze slurf al in onze gedachten voorbij slingeren.

Zo gaat het dus ook wanneer je voor ander werk wil gaan. Wanneer je vooral opnoemt wat je in die baan niet meer wil meemaken, dan zal je onbewust juist richting banen geleid worden die die aspecten nu juist wél in zich hebben. En op het moment dat je dat bewust wordt realiseer je je dat een baan is die je niet meer wil. Dan lijkt het erop dat een andere baan voor jou niet meer weggelegd is. En verzucht je dat het allemaal wel weer met je leeftijd te maken zal hebben. Terwijl je in mijn blog De werkzoekende 50 plusser bestaat niet kon lezen dat we dat niet meer zouden doen.

Zelf heb ik gemerkt dat de energie die vrijkwam toen ik beter kon formuleren wat ik wilde ervoor zorgde dat ik niet meer nadacht over mijn leeftijd. Ik kan dat toch niet beïnvloeden. En nadenken (en treuren?) erover leidt alleen maar af. Ik vind het leven tekort om mijn tijd te verdoen aan dit soort gedachten die mij toch niet verder brengen. Ik heb geleerd om mijn energie te steken in zaken waar ik direct invloed op uit kan oefenen. Het geeft mij rust om de zaken waar ik toch geen invloed op kan hebben links te laten liggen.

Het wordt dus tijd om na te denken over het werk waar je wél voor wil gaan en pas dan zullen nieuwe mogelijkheden ontstaan. Dan ben je ook in staat om een goed antwoord te geven op de vraag wat je precies zoekt in een interview. Bijvoorbeeld zo’n interview als ik in een eerder blog beschreef.

En hoe zit dat met jou? Heb je al helemaal helder voor welk werk je wilt gaan? Of weet je vooralsnog alleen wat je zeker niet meer wilt? Dan heb je de start gemaakt en wanneer je hulp kan gebruiken voor je vervolgstappen, of je wilt gewoon reageren, laat mij dit vooral weten.

Ook het E-book Ongevraagd Ontslagen zou interessant voor je kunnen zijn, download het hier.

Succes!